Recenzja spektaklu

RÓBMY SWOJE,

 CZYLI  RZECZ O NAJNOWSZEJ  PREMIERZE

 Sceny Dorosłych TEATRU „POD TRZEMA GWIAZDAMI”.

            26 marca 2025 r. (w środę) i 27 marca 2025 r. (w czwartek) byliśmy uczestnikami kolejnego spotkania z Melpomeną na deskach „Teatru Pod Trzema Gwiazdami” (Scena Dorosłych) w Torzymiu.

            Była to już trzecia premiera tego teatru. Tym razem obejrzeliśmy „Dom na granicy” Sławomira Mrożka. Sam Autor określa to, co napisał, mianem  k r o t o c h w i l i,  czyli zabawnego utworu scenicznego opartego na błahych konfliktach i intrygach. I taki pewnie był zamysł, ale jak to często bywa, życie dopisuje własne scenariusze, konotacje i tworzy nowe piętra znaczeniowe.

            I otóż na scenie widzimy – wydawałoby się - zwykłą komedię przedstawiającą trochę surrealistyczną sytuację wytyczania granicy między dwoma „mocarstwami” przebiegającą przez środek mieszczańskiego domu. W związku z tym pojawia się szereg śmiesznych i nieoczekiwanych sytuacji, w które uwikłani są bohaterowie dramatu. Wesoło i śmiesznie jest jednak tylko do momentu przypadkowej śmierci Teściowej, która zastaje zastrzelona podczas nieświadomego aktu przekroczenia granicy.

            W kontekście toczących się na świecie konfliktów zbrojnych spektakl  zyskuje zupełnie nowy wymiar i stawia pytania o sens wojen, zabijania, przemocy. Uświadamia widzom także i to, że my, ludzie, często sami stawiamy granice we własnych domach, rodzinach, w pracy, w społecznościach, w których żyjemy. Spektakl  zmusza nas do zastanowienia się i  do refleksji.

            Światełkiem w tunelu jest młoda dziewczyna, która pojawia się w finale spektaklu i śpiewa song Czesława Niemena „Dziwny jest ten świat”. Song ten – jak pamiętamy - jest  dramatycznym wołaniem o opamiętanie się  i wyrazem wiary w to, „że ludzi dobrej woli jest więcej”, więc może jest jeszcze jakaś nadzieja na lepsze jutro.

            W spektaklu wyreżyserowanym przez Krzysztofa Stróżańskiego wzięli udział: Karolina Kieszewicz, Celina Mizak, Michał Taszarek, Zbigniew Wojtyś, Jacek Jelonkiewicz oraz Sofia Jelonkiewicz, która wykonała song Czesława Niemena. Za światło, film i muzykę odpowiadał Rafał Durlej.

            Gra aktorska była znakomita. Publiczność dopisała – na premierze nie było gdzie wbić przysłowiowej szpilki. Tym widzom, którzy przyszli wcześniej, udało się zająć miejsca siedzące, pozostali stali głowa przy głowie. My, widzowie, uczestnicząc w spektaklu, świętowaliśmy jednocześnie  Międzynarodowy Dzień Teatru. Były kwiaty i upominki dla członków zespołu, ciepłe słowa, życzenia.

            Po spektaklu usłyszałam opinie widzów, że „było jak w prawdziwym teatrze”. Sama przyłapałam się na tej myśli, lecz natychmiast przyszła refleksja. Jak to? To przecież nie było j a k  w prawdziwym teatrze, to  b y ł  prawdziwy teatr, bo przecież widowisko, tę niezwykłą ucztę duchową, tworzą ludzie, a nie mury choćby największych teatrów świata, ludzie kochający to, co robią, kochający sztukę.

            Drodzy aktorzy, chapeaux bas – kapelusze z głów – przed Waszym kunsztem, zaangażowaniem, miłością do tego, co robicie. I to zupełnie bezinteresownie, za darmo, często kosztem własnego, prywatnego życia.  Nie traćcie tych emocji i jeszcze długo zmuszajcie nas  słowami Waszych scenicznych bohaterów do głębokich refleksji i duchowych uniesień.

            I nieważne, że czasami na widowni jest niewielu widzów, że w sklepie, na ulicy czy u fryzjera można usłyszeć: „w Torzymiu nic się nie dzieje”, że niejednokrotnie  chciałoby się przytoczyć słowa polskiego bajkopisarza Stanisława Jachowicza: „cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie, co posiadacie”.

            A posiadamy naprawdę wiele: Teatr „Pod Trzema Gwiazdami” - scena dorosłych i Teatr „Pod Trzema Gwiazdami” – scena młodzieżowa działające przy Torzymskim Ośrodku Kultury oraz Teatr Seniorów „Trzy Po Trzy” – scena dramatyczna i Teatr Seniorów „Trzy Po Trzy” – scena kabaretowa działające przy Torzymskiej Akademii Umiejętności Trzeciego Wieku i przy TOK -u. Pokażcie mi drugą taką gminę!

            Więc nie zważając na nic, Panie i Panowie – jak to mówił Mistrz Młynarski – „Póki jeszcze ciut się chce, róbmy swoje, róbmy swoje! A Ty, Widzu, brawo bij”!

                                                                                                          Lucyna Stróżańska

                                                                                                                                Prezes

                                                                                             Torzymskiej Akademii Umiejętności Trzeciego Wieku